Μετά από τις καταστροφικές αλλαγές λόγω κλιματικών αλλαγών τίποτα δεν κατάφερε να παραμείνει στην επιφάνεια της γης, αλλά καλύφθηκε από την θάλασσα. Έτσι ο Βόλος προκειμένου να επιβιώσει περιβλήθηκε από ένα κουβούκλιο που θυμίζει πολύ τα σημερινά υποβρύχια. Η διοχέτευση του αέρα γίνεται μέσα από ένα κύριο αγωγό που θυμίζει αρκετά περισκόπιο.
Από άλλους σωλήνες διοχετεύεται νερό το όποιο διατρέχει κατά μήκος την πόλη.
Στις άκρες της,υπάρχουν μικρά ανοίγματα (φιλιστρίνια ) και η πόλη έχει θέα τον υδάτινο κόσμο.
Μέσα από μεταλλικούς αγωγούς επικαλυμμένοι από ειδικό αντανακλαστικό υλικό εισάγονται οι ακτίνες του φωτός και έτσι σε όλη την πόλη γίνεται διοχέτευση φυσικού φωτός.
Οι εσωτερικοί χώροι των κτιρίων παραπέμπουν και αυτοί στη μορφή του υποβρυχίου.
Τέλος όλος αυτός ο μηχανισμός μέσα στον οποίο βρίσκεται η πόλη του Βόλου μπορεί είτε να μένει σε μια σταθερή θέση είτε να κινείτε μέσα στο νερό, έχοντας τον έλεγχο της κατεύθυνσης.
Παρατηρείται για πρώτη φορά η τάση των κτιρίων να αυτομολήσουν. Καθώς ο Βόλος είναισεισμογενής περιοχή και οι κάτοικοί του συνηθισμένοι στο ταρακούνημα,μέχρι τότετα ελαφρά τραντάγματα των σπιτιών αποδίδονταν σε κάποιο μικροσεισμό που δεν ήταν ποτέ αρκετά δυνατός ώστε να αναφερθεί στις ειδήσεις των 8 (κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ).
Εκείνη τη μέρα όμως,ένα σπίτι κουνήθηκε. Όχι απλά πέρα - δώθε, αλλά άλλαξε θέση. Τα συνεργεία του δήμου, αφού πρώτα διεξήγαγαν μια εξονυχιστική επιτόπια έρευνα, απεφάνθησαν πως για όλα έφταιγαν τα θεμέλια και αποφάσισαν πως το σπίτι έπρεπε να κατεδαφιστεί.
-- 7 Νοεμβρίου 2311
Τρία χρόνια και τρεις μήνες μετά το τραγικό συμβάν που άλλαξε για πάντα τη ζωή των κατοίκων του Βόλου και μετά από επανειλημμένα αιτήματα για την επίσκεψη, με σκοπό τη μελέτη του φαινομένου, στην πόλη ειδικών γεωλόγων και λοιπών επιστημόνων, καταφτάνει στο Βόλο ένα κλιμάκιο ειδικών για να ερευνήσει την περίεργη αυτή κατάσταση. Για 34 ολόκληρα χρόνια, οι επιστήμονες πειραματίζονται, σκάβουν, χτίζουν και γκρεμίζουν με την ελπίδα να φτάσουν στη ρίζα του προβλήματος. Παράλληλα, οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν καθημερινά προβλήματα μετα σπίτια τους καθώς αυτά δείχνουν μία έντονη τάση μετακίνησης, πράγμα που ανησυχεί τους πολίτες του Βόλου που βλέπουν την τάξη, που μέχρι τότε προέκυπτε από τις αυστηρές χαράξεις των δρόμων και το σαφές αστικό δίκτυο, να χάνεται.
--11 Μάιου 2345
Μετά από χρόνια άκαρπων προσπαθειών, που είχαν σαν μοναδικό αποτέλεσμα την παύση οποιωνδήποτε έργων ανοικοδόμησης στην πόλη του Βόλου, πεθαίνει και ο τελευταίος επιστήμονας που είχε έρθει στην πόλη για να ερευνήσει αυτό το πρωτοφανές φαινόμενο. Στην κηδεία του, όπου παρευρίσκεται σύσσωμη η πόλη του Βόλου, ανοίγεται και διαβάζεται η διαθήκη του. Εκεί, εκτός από το μοίρασμα της λιγοστής του περιουσίας σε κάτι μακρινά του ανίψια στη Χαβάη, χαμένη μέσα στο παραλήρημα ενός μισότρελου γέρου, βρίσκονταν κρυμμένη και η πρόταση κλειδί, η μόνη απάντηση που ο επίμονος επιστήμονας βρήκε για να εξηγήσει αυτό το φαινόμενο. Τα σπίτια, συμπέραινε, σαν έμψυχα όντα που είναι(πράγμα που είχε ανακαλυφτεί στις 2 Ιουλίου του 2009, σχεδόν μισή χιλιετία πριν) βαρέθηκαν να είναι στοιχισμένα και τοποθετημένα πάνω σε αυτόν τον λεπτομερώς μελετημένο κάνναβο και αποφάσισαν να μετακινηθούν. Στο άκουσμα αυτής της πρότασης, όλοι οι Βολιώτες έτρεξαν στα σπίτια τους, και φοβισμένοι για το τι θα συνέβαινε στην όμορφη πόλη τους, αν τελικά τα σπίτια άλλαζαν θέσεις, άρχισαν να δένουν το ένα σπίτι με το άλλο με ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, σκοινιά, αλυσίδες, ορειβατικούς γάντζους... Πολλοί μέσα στο ντελίριο που τους είχε πιάσει, άρχισαν να παρακαλούν τα σπίτια τους να μη φύγουν και προσπάθησαν να τα καλοπιάσουν με κούρες ομορφιάς που συμπεριλάμβαναν το τρίψιμο του παρκέ και το μπογιάτισμα της όψης.
--29 Ιουλιου 2472
Μετά από χρόνιους πειραματισμούς και πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, σαν βέλτιστη λύση προτείνεται στους κατοίκους η χρήση ειδικών μαγνητών, που μοιάζουν με κακοφτιαγμένους στρογγυλούς καθρέφτες και χρησιμοποιούνταν χρόνια τώρα στα νεκροταφεία αυτοκινήτων ή junkyards,οι οποίοι τοποθετούνται αντικρυστά στα κτίρια και τα διατηρούν στη θέση τους με το μαγνητικό πεδίο που δημιουργούν. Στα πρώτα χρόνια της χρήσης τους, παρουσιάστηκαναρκετά προβλήματα, τα οποία αφορούσαν κυρίως τον οικιακό εξοπλισμό, βλ. Ιπτάμενα πιρούνια, τηλεοράσεις που έδειχναν μόνο παράσιτα, τοίχους με piercing διαφόρων ειδών κλπ. Με την πάροδο του χρόνου όμως, η κατάσταση βελτιώθηκε, οι άνθρωποι προσαρμόστηκαν και τα σπίτια φάνηκε να εγκαταλείπουν την προσπάθειά τους -με μερικές εξαιρέσεις.
--31 Ιουνίου 2508
Η πόλη βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού. Κάποιος ασυνείδητος ή κάποιος αδαής τουρίστας, εισήλθε στην πόλη του Βόλου με μία από τις πολλές συσκευές που αποδυναμώνουν το μαγνητικό πεδίο του Βόλου. Το πεδίο εξουδετερώθηκε προσωρινά και τα σπίτια βρήκαν για μία ακόμη φορά την ευκαιρία να αυτομολήσουν. Οι αλυσίδες, οι γάντζοι, τα σκοινιά, διαλύονται το ένα μετά το άλλο. Τα σπίτια μετακινούνται. Οι κάτοικοι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να τα κρατήσουν στη θέση τους. Τα σπίτια, βέβαια, δεν παρουσιάζουν καμία διάθεση υποχώρησης και συνεχίζουν την προσπάθειά τους να ξεπιαστούν και να αλλάξουν παραστάσεις.
Οι σωλήνες είναι σχεδιασμένοι και κατασκευασμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να ζήσει να προστατευτεί και να κατοικήσει μέσα.
Κατά κύριο λόγο αποτελούν διόδους μεταφοράς και πορείες σύνδεσης μεταξύ διαφόρων σημείων, δίνουν όμως και τη δυνατότητα στέγασης και επιβίωσης στο εσωτερικό τους. Παράλληλα λειτουργούν ως παροχείς και μεταφορείς υπηρεσιών και λειτουργειών σε επίπεδα μεγάλης εμβέλειας. Κύριες βασικές ανάγκες εξασφαλίζονται μέσω των σωλήνων-διαδρόμων. Εργασία, αναψυχή, καύσιμα, πρώτες ύλες, νερό). Στην πραγματικότητα τα κτίρια-κατοικίες λειτουργούν περισσότερο ως υποδοχείς, βρόχοι των σωλήνων μεταφοράς και αποτελούν τον πιο ιδιωτικό χώρο των εκάστοτε κατοίκων τους.
Η δρομολόγηση των σωλήνων δεν θυμίζει σε τίποτα τη σύγχυση κάποιας παλιότερης διάταξης σε οποιαδήποτε πόλη-περιοχή. Αντίθετα το δίκτυο αυτό χαρακτηρίζεται από υψηλής σχεδίασης δομές, και τρομερής ευκρίνειας και διάταξης πορείες που ενώνουν τα διαφορετικά σημεία.