1508μ.Χ.:
55 χρόνια μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους.
55 χρόνια μετά το τέλος του εκατονταετούς πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας.
16 χρόνια μετά την ανακάλυψη της αμερικάνικης ηπείρου.
1 χρόνος μετά την εξακρίβωση ότι η Αμερική αποτελεί ξεχωριστή ήπειρο.
Το φεουδαρχικό σύστημα εξακολουθεί να κυριαρχεί παρά τα πρώτα σημάδια αστισμού, που αρχίζουν να εμφανίζονται με την ολοένα και αυξανόμενη δύναμη εμπορικών δυνάμεων όπως η Βενετία και η Γένοβα. Η οθωμανική αυτοκρατορία βρίσκεται σε πλήρη ακμή έχοντας καταλάβει σχεδόν όλο τον ελλαδικό χώρο συμπεριλαμβανομένης της τοποθεσίας του Βόλου. Ο τελευταίος αποτελείται από το κάστρο των Παλαιών, ενώ ανάπτυξη γνωρίζουν οι οικισμοί του Πηλίου.

2508μ.Χ.:
Μετά από μακροχρόνιες και παγκόσμιες επαναστατικές διαδικασίες ο κόσμος βρίσκεται σε προχωρημένα στάδια σοσιαλισμού. Οι τάξεις, τα εθνικά σύνορα και η ατομική ιδιοκτησία με την αρχαία της έννοια έχουν καταργηθεί, όπως και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Την θέση τους έχουν πάρει οι ελεύθερες κοινότητες, ο κομουνισμός, η κοινοκτημοσύνη, ο συλλογικός τρόπος ζωής και δράσης καθώς και η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Παρ’ όλες τις προεπαναστατικές μελέτες και θεωρίες, την πτώση του καπιταλιστικού συστήματος δεν ακολούθησαν η αποπολεοδόμηση, η διάλυση των αστικών κέντρων και η διάσπαση του δίπολου πόλη-επαρχία. Τα αστικά κέντρα συνεχίζουν να υπάρχουν σε αντιπαραβολή με την ύπαιθρο, επιτελώντας και τα δύο διαφορετικές λειτουργίες ως προς τις αντίστοιχες προεπαναστατικές.
Η ύπαιθρος ως επί τω πλείστων έχει εγκαταλειφθεί από την συνεχή ανθρώπινη παρουσία. Στον χώρο αυτό επιτελούνται όλη η παραγωγή υλικών αγαθών. Η άντληση πρώτων υλών, η μεταφορά τους σε κόμβους επεξεργασίας και η διανομή τους στον τελικό αποδέκτη, την πόλη, έχουν πλήρως αυτοματοποιηθεί και γίνονται με εντελώς οικολογικούς όρους με την βοήθεια της ανεπτυγμένης τεχνολογίας. Η ανθρώπινη παρέμβαση περιορίζεται σε έναν τηλε-έλεγχο της διαδικασίας και μια απλή επέμβαση όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο. Δεν αποκλείεται πιο εκτεταμένη φυσική ανθρώπινη παρουσία για εκπαιδευτικούς και ψυχαγωγικούς λόγους. Ακόμα και αυτές οι διεργασίες επιτελούνται με τεχνολογική βοήθεια χωρίς την παραμικρή περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Οι άνθρωποι έχουν μεταφερθεί εξολοκλήρου σε μεγάλα αστικά κέντρα εγκαταλείποντας τα παλιότερα διάσπαρτα μικρότερα. Η πόλη έχει χάσει την έννοια του πόλου συγκέντρωσης κεφαλαίου και εργατικής δύναμης. Πλέον σε αυτήν επιτελούνται πολύ διακριτές λειτουργίες οι οποίες είναι η κατοικία, η εκπαίδευση, η έρευνα για την ανάπτυξη και συντήρηση της επιστήμης και της τεχνολογίας, η τέχνη και η ψυχαγωγία και τέλος η διοίκηση. Η τελευταία έχει πάρει τη μορφή της οργάνωσης της συνεργασίας μεταξύ των κοινοτήτων και σε αυτή μπορεί να συμμετέχει ο οποιοσδήποτε μέσω συνελεύσεων, επιτροπών και τηλεπικοινωνιών.
Ο Βόλος έχει αναπτυχθεί και ενοποιηθεί με την Λάρισα σε ένα δίπολο. Μεταξύ τους υπάρχει ένας αστικός «διάδρομος» που τις ενώνει. Εκεί συγκεντρώνονται κυρίαρχα οι μονάδες διανομής των υλικών αγαθών που έρχονται από την ύπαιθρο και διαμοιράζονται με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Οι μεταφορές όπως και οι υπόλοιπες αστικές λειτουργίες γίνονται εύκολα και γρήγορα χωρίς οικολογική επιβάρυνση.
Η κατάρρευση των καπιταλιστικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων απελευθέρωσε τις δημιουργικές δυνατότητες όλων. Η έννοια της τεμπελιάς αποδείχθηκε ότι υπήρχε μόνον ως αντίδραση προς ένα εντατικό εκμεταλλευτικό σύστημα. Πλέων ο καθένας είναι σε θέση να ασχοληθεί εξ’ ολοκλήρου με ότι ολοκληρώνει την ανθρώπινη ύπαρξη: την προσφορά προς τον συνάνθρωπο και τον έρωτα.














Στοιχεία της μορφής και της λειτουργίας της πόλης του 2508 είχαν εμφανιστεί στο παρελθόν σε διάφορες πολεοδομικές προτάσεις αλλά και έργα καλλιτεχνών:



















Ivan Leonidov: Πρόταση για την πόλη του Magnitogorsk, ιδέα ενός αστικού "διαδρόμου" κατά μήκος του οποίου γίνεται ηδιανομή των προϊόντων.









































Τάκης Ζενέτος: Η πόλη συγκεντρώνεται και απομακρύνεται από την φύση η οποία επιτελεί ανενόχλητη της διεργασίες της.























Jean-David Morvan και Philippe Buchet, "Sillage": Ιδέα κοινωνίας που χρησιμοποιεί πλήρως αυτοματοποιημένα μηχανολογικά μέσα
για την παραγωγή υλικών αγαθών.