28 Ιανουαρίου 2508

Το 2508 η στάθμη του νερού της θάλασσας έχει ανέβει λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Μεγάλες εκτάσεις γης καλύφθηκαν με νερό περιορίζοντας σημαντικά την ελεύθερη επιφάνια. Παράλληλα, έχει συνειδητοποιηθεί η ανάγκη διαφύλαξης και προστασίας του εναπομείναντος φυσικού περιβάλλοντος. Κατά συνέπεια η διαθέσιμη προς δόμηση γη έχει περιοριστεί σημαντικά και η αξία της έχει αυξηθεί κατακόρυφα σε σχέση με προηγούμενους αιώνες.
Αντίστοιχη εξέλιξη εμφανίστηκε και στην περιοχή του κυρίως πολεοδομικού συγκροτήματος του Βόλου του 2008, το οποίο έχει βυθιστεί κάτω από το νερό. Σταδιακά καταργήθηκε η τότε μορφή της πόλης και αντικαταστάθηκε από το σημερινό μοντέλο.
Με αυτά τα δεδομένα, η επιφάνεια πάνω από την παλιά πόλη έχει χρησιμοποιηθεί ως χώρος κυρίως ιδιωτικής χρήσης, και φιλοξενεί τις κατοικίες. Ως κατοικία έχει αναπτυχθεί ένα σφαιρικής δομής μοντέλο που προορίζεται για ιδιωτικής μεν χρήσης χώρος, κοινοτικής δε ιδιοκτησίας. Αυτή μπορεί να περιστρέφεται στο χώρο (με άξονες x, y, z) και να παίρνει τον κατάλληλο προσανατολισμό ώστε να φιλοξενεί την κάθε λειτουργία. Στο σημείο εισόδου-εξόδου του ο ιδιοκτήτης σταθμεύει και το προσωπικό του όχημα, το οποίο και χρησιμοποιεί κα για να πάει στον δημόσιο χώρο ή να επισκεφτεί κάποιον συμπολίτη του. Το όχημα αυτό προφανώς μπορεί και κινείται πάνω από την επιφάνεια του νερού και του εδάφους και η ταχύτητα του είναι πολύ μεγαλύτερη από τα οχήματα προηγούμενων αιώνων. Ψηφιακό σύστημα αυτόματης πλοήγησης προστατεύει από κάθε ενδεχόμενο ατύχημα.
Τα χωρία του Πηλίου εξελίχθηκαν σε τόπους δημόσιας χρήσης και κοινωνικών συναναστροφών και δραστηριοτήτων. Το μεγαλύτερο μέρος της έκτασής του, προστατεύεται αυστηρά από το νόμο ως φυσικό περιβάλλον, και απαγορεύεται κάθε είδους ανθρώπινη επέμβαση που θα μπορούσε να προκαλέσει ενδεχόμενη βλάβη. Κατά συνέπεια, η όλη ανθρώπινη δόμηση και δραστηριότητα έχει αναπτυχθεί γύρω από τους υπάρχοντες πυρήνες, δηλαδή τα προϋπάρχοντα χωρία. Όμως, η περιορισμένη διαθέσιμη έκταση έχει καταστήσει αδύνατη την κατοχή ιδιωτικής γης και έχει οδηγήσει σε μεγάλου βαθμού αστικές πυκνότητες.

PaRaLoGoLoOf ~ δομη υπερκατασκευης

PaRaLoGoLoOf ~ανθρωποκοιτιδα

κοινωνία υπογείως ανεπτυγμένη μέσα στο Πήλιο

γενικό ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου=κεντρική μονάδα ελέγχου
=server δεδομένων και αρχείων

ανθρωποκοιτίδα=ανθρωποδόχος
με δομή πολυγωνικού τύπουμε οθόνες αποδοχής ερεθισμάτων συνεχόμενης ροής

άτομο διασωληνωμένο, ακινητοποιημένο, σαν σε ''καταστολή"
[σωλήνες τροφής, παροχής αέρα, αποχέτευσης]
όλα βασίζονται σε ανταλλαγές δεδομένων
άνθρωπος-μηχανή?

PaRaLoGoLoOf ~ μεχρι το 2500

Μέχρι το 2500 η ανθρωπότητα γνωρίζει επανειλημμένες και αποφασιστικής σημασίας αποτυχίες στην προσπάθειά της για εξωγήινη επιβίωση. Έτσι στρέφεται αναγκαστικά σε υπόγειες υπερκατασκευές, δικτυακού τύπου και δομής του 25ου αιώνα, τις οποίες μετατρέπει σε αποθήκες ανθρώπινου υλικού. Ταυτόχρονα συνειδητοποιεί ότι μόνο λίγοι θα επιλεχτούν για να "αποθηκευτούν" (ως αντιπροσωπευτικά δείγματα), ενώ των υπολοίπων οι ζωές θα τερματιστούν μαζικά. Εκείνοι οι λίγοι που θα αποθηκευτούν θα εντάσσονται σε μια απόλυτα κεντρική δομή ελέγχου, ένα ηλεκτρονικό σύστημα που θα ρυθμίζει τη διαβίωση και την αναπαραγωγή τους. Θα "ξυπνήσουν" όταν το σύστημα αυτό αποφασίσει ότι οι συνθήκες στη γη το επιτρέψουν και πάλι. Ένα από τα σημεία της γης όπου θα βρίσκεται μια τέτοια υπόγεια υπερκατασκευή είναι το εσωτερικό του Πηλίου.

PaRaLoGoLoOf`~ future life

future life
life in 2508?

Μέχρι το 2100 οι άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν στην εναπομείνασα επιφάνεια της γης.
Η στάθμη της θάλασσας έχει εξαφανίσει το μεγαλύτερο τμήμα των αστικών περιοχών του παρελθόντος.

Μέχρι το 2200 οι άνθρωποι αναπτύσσουν τεχνολογίες σχετικές με την εκμετάλλευση της αιολικής, της ηλεκτρικής και της γεωθερμικής ενέργειας. Η νανοτεχνολογία πρωταγωνιστεί στην καθημερινότητα της ανθρωπότητας. Οι συνθήκες διαβίωσης στην επιφάνεια της γης γίνονται όλο και πιο δυσχερείς.

Μέχρι το 2300 η επιβίωση στην επιφάνεια της γης γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνη. Οι άνθρωποι αποφασίζουν ότι υπάρχουν 2 εναλλακτικές λύσεις. Η φυγή στο διάστημα από τη μία πλευρά και η υπόγεια ζωή από την άλλη. Τα τεχνολογικά επιτεύγματα δίνουν λύσεις στις ανάγκες αυτές. Το σύνολο του λεγόμενου τρίτου κόσμου έχει αφανιστεί και έχουν επιβιώσει μόνον κάποιες ορεινές περιοχές του αναπτυγμένου κόσμου.

Μέχρι το 2400 λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσης στη λιγοστή πλέον επιφάνεια της γης υλοποιούνται μεγάλα προγράμματα υπερκατασκευών, τόσο στο διάστημα όσο και στο εσωτερικό της γης. Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η μελλοντική ζωή θα είναι ζωή σε τεχνητό περιβάλλον.

dislodged_city project

500 χρόνια πριν, το σημερινό αυτονόητο δεν υπήρχε ούτε στη φαντασία του πιο διορατικού ανθρώπου. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι και τότε οι άνθρωποι δε φαντάζονταν με κάποιο τρόπο το μέλλον. Έτσι κι εμείς σήμερα, κινδυνεύοντας να φτιάξουμε μια εικόνα για το μέλλον που μπορεί να μην έχει καμία υπόσταση τότε, επιχειρούμε να κάνουμε το ίδιο – να το ονειρευτούμε.

Βασικός μοχλός στην ανάπτυξη της τεχνολογίας ήταν πάντα η ανάγκη. Για μας αυτή η ανάγκη είναι της επιβίωσης μέσα από ένα περιβάλλον που έχει αλλοιωθεί από τις πολλαπλές ανθρώπινες επεμβάσεις, επεμβάσεις στο κλίμα, στο έδαφος, στη ζωή μας. Αλλά και ο φόβος για το αύριο, το οποίο η τεχνολογία μπορεί να το απογειώσει αλλά και να το καταστρέψει.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και προκειμένου ο άνθρωπος να προστατευτεί τόσο από αστάθμητους περιβαλλοντικούς παράγοντες, όσο και από τον ίδιο του τον εαυτό ξεκινά ένα φιλόδοξο πείραμα: να ξεκολλήσει τις πόλεις από το έδαφος. Ο Βόλος είναι η πόλη που, εθελοντικά, λαμβάνει μέρος σε αυτό το project διαθέτοντας ένα τμήμα του πολεοδομικού του ιστού. Από τους κατοίκους της πόλης, άλλοι επιλέγουν να συνεχίσουν τη ζωή τους όπως ήταν και άλλοι αποφασίζουν να συμμετάσχουν ενεργά στο πείραμα, αποτελώντας τους μελλοντικούς κατοίκους της «dislodged_city». [dislodge: ξεκολλώ_αποσπώ_αποκολλώ_απαγκιστρώνω]

Το όραμα που εμπνέει αυτό το πείραμα είναι μια πόλη αυτόνομη, που μπορεί να προσαρμόζεται σε ακραίες μεταβολές των συνθηκών διαβίωσης όχι απλά αλλάζοντας τον προσανατολισμό ή αυξομειώνοντας το ύψος της. Σίγουρα ένα τέτοιο project δεν έχει όρια. Για εμάς θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια υβριδική πόλη που μπορεί να μετακινηθεί σε αέρα, γη και θάλασσα και μέσα από αυτή τη διαδικασία οι πολίτες της dislodged_city, να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν σε οποιοδήποτε σημείο της γης, μέσα στην πρότυπη πόλη τους.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ

cars cars cars

Βόλος 2508

Ο συνωστισμός των αυτοκινήτων και η κακή οδική συμπεριφορά των κατοίκων της πόλης τον 21^ο αιώνα οδηγεί στην δημιουργία μιας νέας πόλης που χαρακτηρίζεται από υπερβολική συσσώρευση οχημάτων σε βαθμό που η πόλη όπως την ξέρουμε σήμερα έχει σχεδόν εξαφανιστεί κάτω από μια μάζα μεταλλικών κουφαριών .

Το σημερινό δομημένο χώρο έχουν αντικαταστήσει σωροί αυτοκινήτων που φιλοξενούν όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες .

Ημέρα 1η

Η ζωή είναι απρόβλεπτη και αυτό έχει αποδείξει η ιστορία. Εκτός σπάνιων περιπτώσεων, καμιά γενιά των ανθρώπων δεν κατάφερε να προβλέψει, έστω και κατά προσέγγιση τις συνθήκες διαβίωσης των επόμενων γενιών της.
Πριν την αυγή της 3ης χιλιετίας η βιομηχανική ανάπτυξη είχε να παρουσιάσει ήδη μια εξελικτική πορεία τουλάχιστον 2 αιώνων και η ψηφιακή τεχνολογία αν και με μόνο μισό αιώνα ώριμης ζωής στις πλάτες της είχε ήδη κάνει μερικά αξιόλογα βήματα. Η εξέλιξή της μάλιστα ήταν τόσο γοργή που αν κάποιος, όπως έλεγαν τότε, εγκατέλειπε τον πλανήτη Γη, για μία μόλις δεκαετία, όταν θα επέστρεφε δεν θα ήταν ικανός να χρησιμοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος των ψηφιακών μέσων για το υπόλοιπο της ζωής του.
Δυστυχώς, όπως αποδείχτηκε μετέπειτα, δεν χρειαζόταν κάποιος να ταλαιπωρηθεί και να εγκαταλείψει τον πλανήτη για να καταλήξει ψηφιακά αναλφάβητος. Πολλές περιοχές του πλανήτη, χώρες και ήπειροι ολόκληρες, δεν απέκτησαν ποτέ πρόσβαση σε αυτόν τον καινούριο κόσμο. Και παρά τις διαβεβαιώσεις των ανεπτυγμένων χωρών για το αντίθετο, όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχαναν την πρόσβασή τους σε αυτόν.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Ένα όλο και πιο ολιγομελές παγκόσμιο κλαμπ χρησιμοποιούσε την ψηφιακή τεχνολογία που γινόταν όλο και πιο εξυπηρετική, πολύπλοκη αλλά και αφάνταστα ακριβή.
Κάθε μεγάλη ιδέα, ξεκινά με τις καλύτερες των προθέσεων για την σωτηρία της ανθρωπότητας και καταλήγει να γίνεται μέσο καταστολής των εχόντων την εξουσία. Η πυρηνική ενέργεια, είναι το αμέσως επόμενο πιο σημαντικό παράδειγμα.
Όταν έπαψε ο χωρισμός των λαών σε κράτη και φυλές, μιας και ήτανε άχρηστος, οι δισεκατομμύρια δούλοι των «ολίγων», άρχισαν να λύνουνε τις πλασματικές διαφορές τους και σύντομα συσπειρώθηκαν εναντίον τους. Ίσως αυτό να είναι και το μεγαλύτερο λάθος των ψηφιακών ολιγαρχών. Η επανάσταση που ακολούθησε δεν είχε προηγούμενο σε πλήθος και βαρβαρότητα. Χρόνια μαχών και χιλιάδων νεκρών.
Όλα τα συστήματα αυτορυθμίζονται. Έτσι ίσως και το ψηφιακό. Οι γέροι δεν έχουνε απάντηση για τα αίτια. Αυτοκατάρευση ή επιτυχής δολιοφθορά μυστικών ομάδων των επαναστατών; Το σίγουρο είναι πως ύστερα από εκείνη την ημέρα η Γη άλλαξε και κανείς δεν κατάφερε να ανακτήσει εκείνη την χαμένη τεχνολογία. Λένε πως στο διάστημα αιωρούνται μεταλλικές κατασκευές. Λένε πως τα μπετονένια καταφύγια στα πεδινά ήταν γεμάτα φως και πως τα μονοπάτια μετανάστευσης φεγγοβολούσαν μέσα στην νύχτα από τα γρήγορα οχήματα που τα διέσχιζαν. Λένε πως τα μεταλλικά πουλιά σαν αυτό που τώρα βρίσκεται στον κάμπο σε μετέφεραν σε λίγες ώρες όπου ήθελες. Λένε, λένε, λένε… αυτοί λένε μα κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά. Εγώ όμως τους πιστεύω. Τώρα που έρχεται η εποχή της μετανάστευσης, λόγω του χειμώνα είναι μια τεράστια ευκαιρία να αρχίσω να καταγράφω τα απομεινάρια των αρχαίων. Και αυτό το κείμενο είναι η αρχή.
Όπως έχει αποδείξει και η ιστορία, το μέλλον είναι απρόβλεπτο αλλά και το παρελθόν μπορεί ναι κρύβει εκπλήξεις και μυστικά που λίγοι πιστεύουν πως υπάρχουν.

Άγγελος, 2508

2008

Η μόλυνση και το φαινόμενο του θερμοκηπίου παραμορφώνουν τα ως τώρα δεδομένα κλιματολογικά χαρακτηριστικά με επακόλουθο την ανατροπή της ισορροπίας του πλανήτη. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η έντονη κινδυνολογία για την ερημοποίηση χιλιάδων στρεμμάτων και τον αφανισμό πολλών παράκτιων πόλεων.

2508

500 χρόνια μετά οι δυσοίωνες προβλέψεις έχουν γίνει πραγματικότητα. Η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει καλύπτοντας κατά πολύ το επίπεδο ζωής του 2008. Το επίπεδο αναφοράς που τότε θεωρείτο το +0.00 μ. είναι σήμερα το +6.00 μ. Φυσικά, από την καταστροφή αυτή δεν γλίτωσε ο Βόλος. Σαν παραθαλάσσια πόλη που βρέχεται από τον Παγασητικό κόλπο παρέδωσε το ισόγειο και τον α΄όροφο του κτιριακού του αποθέματος στην υδάτινη «επιδρομή».
Στις γεωμορφολογικές αυτές αλλαγές προσαρμόστηκε ο Βολιώτης του 2508. Ο κάτοικος του Βόλου κατοικεί σε block πολυκατοικιών που τα θεμέλιά τους μέσα στο νερό. Η αποξένωση και η αντικοινωνικότητα του ατόμου που προοικονομούνται στο μακρινό παρελθόν έχουν γίνει τώρα πράξη. Κάθε κάτοικος ζει μόνος του, στο δικό του δωμάτιο- στο δικό του κελί. Έτσι οι πολυκατοικίες αποτελούνται από ορόφους που είναι χωρισμένοι σε μονόχωρα διαμερίσματα τόσα όσοι είναι και οι εργένηδες κάτοικοί της. Για τη διαιώνιση του είδους κατά την περίοδο της αναπαραγωγής ωάρια και σπερματοζωάρια θα συλλέγονται στον πυρήνα της πολυκατοικίας. Το εκκολαπτήριο-ασανσέρ θα αναπτύσσει τα έμβρυα τα οποία μετά από εννιά μήνες, θα τοποθετούνται στα διαμερίσματα του νεόδμητου τελευταίου ορόφου. Παράλληλα με τη δημιουργία του τελευταίου επιπέδου, το ισόγειο του κτιρίου θα υποχωρεί και θα βυθίζεται μέσα στο νερό, οδηγώντας έτσι στο θάνατο τους ηλικιωμένους κατοίκους του. Καθώς η διαδικασία γέννησής συντελείται με εκείνη του θανάτου, εξασφαλίζεται η πληθυσμιακή σταθερότητα της πόλης.


Η ζωή των κατοίκων μέσα στην πολυκατοικία- προστάτη θα τους εξασφαλίζει όλα τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους (τροφή-νερό-στέγη-αναπαραγωγή). Η τροφός όμως αυτή δεν είναι σε θέση να του παρέχει πνευματική καλλιέργεια, με αποτέλεσμα μέσα στα κτίρια να βρίσκεται το σώμα των κατοίκων αλλά όχι το πνεύμα. Αν και η υλική υπόσταση του ατόμου είναι εγκλωβισμένη στο κτίριο, η πνευματική του οντότητα είναι ελεύθερη να ταξιδεύει όπου εκείνη επιθυμεί. Μην αναρωτιέστε λοιπόν τι είναι αυτές οι φωτεινές δέσμες στον ουρανό. ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ.

Arch uth

Βρισκόμαστε στη σχολή αρχιτεκτόνων μηχανικών το έτος 2508 στο Βόλο, παρακάτω αναλύουμε το τρόπο λειτουργίας και παραγωγής έργου από τους φοιτητές.

Ο τρόπος με τον οποίο οι φοιτητές σχεδιάζουν και χειρίζονται τις μορφές θα είναι μέσω του Physical Dynamic Rendering όπου θα παράγονται σε πραγματικό χρόνο και σε υλική υπόσταση. Η σχολή γίνεται ταυτόχρονα χώρος σχεδίασης και παραγωγής αντικειμένων.

1)Επεξήγηση της λειτουργίας του Physical Dynamic Rendering

2)Επεξήγηση της λειτουργίας του Physical Dynamic Rendering

Οι διορθώσεις της δουλειάς των φοιτητών αλλά και η παρουσίαση κτιρίων από τους διδάσκοντες στις διαλέξεις γίνονται μέσω ολογραμμάτων σε πραγματική κλίμακα. Ο εξωτερικός χώρος της σχολής χρησιμοποιείται σαν μια τεράστια display ολογραμμάτων.

Volos 2508

Η γη δε μπορεί πλέον να καλύψει το 100% των ανθρωπίνων αναγκών. Παρά το γεγονός ότι έχει βελτιωθεί στο μέγιστο δυνατό η τρύπα του όζοντος και ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς να επηρεάζεται σοβαρά από την ηλιακή ακτινοβολία και μάλιστα να έχει πληθώρα τεχνολογικών μέσων να την αξιοποιεί,
οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες δημιουργούν τροχοπέδη στην εξέλιξη των πόλεων που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα πλημμυρών, σεισμών, αυξομείωση της στάθμης της θάλασσας κτλ.

Αυτοί οι αστάθμητοι παράγοντες οδήγησαν στο να παρθούν αποτελεσματικότερα μέτρα προστασίας των κατοίκων& των περιουσιών τους και να δημιουργήσουν ένα πιο ευέλικτο πολεοδομικό σύστημα που να ανταποκρίνεται πλήρως στις τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής και τις απρόβλεπτες συνθήκες που λαμβάνουν χώρα.

Οι πόλεις ξεκολλούν από το έδαφος.
Σταδιακά υπερυψώνονται ώστε 500 χρόνια αργότερα έχουν δημιουργηθεί ανεξάρτητα τμήματα πόλεων σε αντιστοιχία με την αρχική μορφολογία του εδάφους, μόνο που πλέον λειτουργούν πλήρως ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέρχονται σε οποιαδήποτε περιβαλλοντική συνθήκη. Στηρίζονται σε ψηλά «πόδια»- τύπου χωροδικτυώματος που εξυπηρετούν όχι μόνο τις στατικές απαιτήσεις της πόλης αλλά μπορούν να την μετακινούν ανά πάσα στιγμή, αλλάζοντας τον προσανατολισμό της, αυξομειώνοντας το ύψος στο οποίο βρίσκεται και προστατεύοντας τη από σεισμούς και αύξηση της στάθμης της θάλασσας.

Με αυτό τον τρόπο διαμορφώθηκε και η πόλη του Βόλου, όπου το 2508 έχει πλέον τη μορφή του μοντέλου πόλης που ονομάστηκε “dislodged city”.