Δωμάτιο/Βολος 2508

Το λογισμικό "Βόλος 2508".Στο Panel, καθε topic αφορά τις κοινωνικές δραστηριότητες κάθε χρήστη.Επιλέξαμε εικόνες για κάθε topic κάθε φορά τις οποίες μετατρέψαμε σε ήχο και στη συνέχεια σε εικόνα.Εφόσον ο χρήστης δεν έχει εικόνες ούτε για τους φίλουσ του, ούτε για το νερό ούτε για κανένα από τα topic, δημιουργούμε αυθαίρετα εικόνες και ήχους που αντιπροσωπεύουν καθένα από αυτά.

Εμφάνιση ανάρτησης σε πλήρη οθόνη

Tree City

Ολόκληρος ο κόσμος έχει αλλάξει.Οι νέες τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν τους τελευταίους αιώνες διαμόρφωσαν και την εικόνα της σημερινής κοινωνίας.Η νανοτεχνολογία που ανακαλύφθηκε τον 21 αιώνα ήταν η αφετηρία για κάτι μεγάλο.Τον 22 αιώνα γνώρισε την ακμή της και τον 23 αιώνα και μετά ζήσαμε την δημιουργία των τριχοσωλήνων.Οι τριχοσωλήνες είναι αυτά τα στοιχεία που ξαναορίζουν τα υλικά με απλά λόγια.Δλδ όταν αναλυθεί ένα στοιχείο τόσο πολύ στην πιο μικρή κλίμακα (τριχοσωλήνας) και αλλοιωθεί τότε το αρχικό στοιχείο αλλάζει.(πχ το χρυσάφι άμα αναλυθεί σε αυτό το βαθμό και αλλοιωθεί ο τριχοσωλήνας του πλέον γίνεται ένα νέο υλικό που η αντοχές του είναι 20πλάσιες από το ατσάλι).Στον 24 αιώνα η επιστήμη ασχολήθηκε στην εξερεύνηση των στοιχείων αυτών που προκύπτουν από αυτή την αλλοίωση.Στο σήμερα, 2508 έχουν ανακαλυφθεί πράγματα που άλλωτε σε αρχαίες εποχές (2000) ήταν ήταν μόνο επιστημονική φαντασία.Ο ενεργειακός σχεδιασμός και η βιωσιμότητα του ανθρώπου στο απόλυτο βιοκλιματικό περιβάλλον που ξεκίνησε σαν σκέψη των πιο τρελλών επιστημόνων του 21 αιώνα βρίσκει ανταπόκριση και εφαρμογή με τις νέες τεχνολογίες. Μικρές σφαίρες, τους καρπούς, όπου ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει μέσα, να μετακινηθεί, να προστατευθεί, να κοιμηθεί, είναι πλέον ο νέος τρόπος ζωής. Οι καρποί αυτοί μπορεί να είναι είτε ατομικοί είτε ομαδικοί και ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων-κατοίκων η ακτίνα τους αυξάνεται. Δημιουργούνται λοιπόν διάφορα μεγέθη καρπών. Όταν τα μέλη κάθε καρπού αυξάνονται τότε μπορούν να πάνε σε συγκεκριμένο τομέα ενός δέντρου να αφήσουν το δικό τους και να πάρουν ένα άλλο μεγαλύτερο καρπό. Οι καρποί δίνουν τη δυνατότητα στέγασης και επιβίωσης εντός αυτών αλλά και μεταφοράς προς διάφορες κατευθύνσεις. Τα δέντρα είναι οι παροχείς υπηρεσιών και λειτουργιών (εργασία, ιατρική περίθαλψη..) και αυτά που προσφέρουν τα απαραίτητα αγαθά για κάθε καρπό (καύσιμα, τροφή, νερό..). Κάθε δέντρο αποτελείται από πολλά κλαδιά, που μοιάζουν με τριχοειδή αγγεία. Στα κλαδιά αυτά συνδέονται μέσω κάποιου υποδοχέα και από εκεί μεταφέρονται σε όποιον τομέα του δέντρου τους ενδιαφέρει.


Πλέον ο όρος πόλη σημαίνει πολλά δέντρα μαζί, χωρίς όμως αυτό να υπονοεί και μόνιμους κατοίκους. Στην περιοχή του Βόλου τα πάντα έχουν καλυφθεί από τη θάλασσα, πέραν κάποιων κομματιών ξηράς (λόγω υψομέτρου). Δεν υπάρχει τίποτα που να τη θυμίζει πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έτσι ο άνθρωπος προσπαθώντας να ξεπεράσει τα προβλήματα που προέκυπταν ως προς την στέγαση αλλά και την επιβίωση του, κατέφυγε στην διαβίωση μέσω του καρπού.Τα ζώα πλέον έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη γη αφού ο άνθρωπος έφυγε την μόνιμη κατοίκηση του από την ξηρά.





Ο κάθε καρπός έχει την δυνατότητα να αλλάζει υλικό στο περίβλημα του μέσω του κέντρου ελέγχου που υπάρχει μέσα στον καρπό. Ουσιαστικά ο καρπός συμπεριφέρεται σαν χαμελαίων ανάλογα με το περιβάλλον και τις ανάγκες του χρήστη.Για παράδειγμα αν βρεθεί ο χρήστης κάτω στην γη μπορεί να μετατρέψει το περίβλημα σε πολύ σκληρό υλικό για να προστατευτεί από τα ζώα αλλά και από τον άνθρωπο γιατί ο άνθρωπος αν και περάσανε 500 χρόνια δεν έπαψε να είναι κακός.



Η εσωτερική οργάνωση ενός καρπού γίνεται ανάλογα με το πόσα άτομα φιλοξενά προσαρμώζοντας αναλόγως και την ακτίνα της σφαίρας.Τα κύρια στοιχεία του καρπού είναι οι μονάδες φύλαξης ενέργειας (μπαταρίες) ,η βάση δεδομένων που γίνονται οι υπολογισμοί για την ομαλή λειτουργία του καρπού σαν περιβάλλον αλλά και η αλλαγή του υλικού του περιβλήματος αλλάζοντας τους τριχοσωλήνες.Το κέντρο ελέγχου του καρπού που στέλνει τις πληροφορίες στη βάση δεδομένων είναι απλά μια οθόνη και βρίσκεται σε ένα κοινόχρηστο χώρο του καρπού.


Τα επιτεύγματα της τεχνολογίας και της επιστήμης έχουν οδηγήσει στην πλήρη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Έτσι το νερό, ο ήλιος, ο αέρας και η γη είναι οι κύριες πηγές ενέργειας για τα δέντρα και τους καρπούς τους.

Volos 2508

Η ζωή στον πλανήτη συνεχίζει ως το 2508 να εξελίσσεται φυσιολογικά. Οι άνθρωποι βρίσκουν συνεχώς τρόπους να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που εμφανίζονται και που αφορούν τις συνθήκες διαβίωσής τους. Οι κλιματικές συνθήκες επιτρέπουν στους ανθρώπους να ζουν και να κινούνται ακόμα φυσιολογικά. Η πόλη του Βόλου ακολουθεί την εξέλιξη και διαμορφώνεται με βάση τις τάσεις που επιτάσσει η σύγχρονη εποχή. Οι κατοικίες, τα αυτοκίνητα, τα οδικά δίκτυα παίρνουν μια νέα μορφή. Ο Βόλος, όμως, συνεχίζει να διατηρεί κι έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα διατηρώντας κάποια στοιχεία που τον διαφοροποιούν από άλλες ελληνικές και διεθνείς πόλεις.

Οι κατοικίες των κατοίκων δεν συντηρούνται και δεν αποκαθιστούνται έγκαιρα. Έτσι, η εικόνα της πόλης αποτελείται από κτίρια που έχουν κτιστεί έναν αιώνα νωρίτερα και εμφανίζουν πολλές φθορές. Οι κάτοικοι του Βόλου αγοράζουν αυτοκίνητα με όσο το δυνατόν μεγαλύτερα και πιο εμφανή ηχεία. Με αυτόν τον τρόπο, κάνουν έντονη την παρουσία τους κάθε στιγμή. Σκοπός είναι η μουσική να ακούγεται σε κάθε σημείο που περνούν. Οι διατροφικές συνήθειες μπορεί να έχουν αλλάξει, αλλά το πεϊνιρλί του Rainbow εξακολουθεί να υπάρχει σε κάποια γωνιά της πόλης. Αποτελεί, πλέον, την «παραδοσιακή» γεύση της πόλης και το μηχάνημα Rainbow αποτελεί πόλο έλξης τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους τουρίστες.

Στην παρακάτω σελίδα μπορείτε να κατεβάσετε και να δείτε το animation για την πόλη του Βόλου το 2508
http://rapidshare.com/files/250376631/volos2508.swf.html

Pipes Corridors

Οι σωλήνες είναι κυλινδρικά συστήματα στα οποία άνθρωποι αλλά και αγαθά ωθούνται μέσω ενός δικτύου συμπιεσμένου αέρα. Ο αέρας αυτός μπορεί να συμπιεστεί με ειδικά όργανα, αεροσυμπιεστές, ώστε να καταλάβει ελάχιστο όγκο και να αποκτήσει μεγάλη ελαστικότητα. Με τον πεπιεσμένο αέρα εξυπηρετείται η μεταφορά ανθρώπων και αντικειμένων μέσα στους σωλήνες. Η ελαστικότητα που αποκτά ο πεπιεσμένος αέρας χρησιμοποιείται και στους αεροθαλάμους.



Μικρότερες διασυνδεμένες σωληνώσεις διαμορφώνουν τα σύνθετα δίκτυα με σκοπό να μεταφέρουν ανθρώπους και αντικείμενα από διάφορα κοντινά κτίρια. Σε αυτήν την περίπτωση, οι σωληνώσεις είναι συνήθως πιο κοντές και με σχετικά μικρότερες διαμέτρους. Ίδιας διατομής και μήκους είναι επίσης οι υποθαλάσσιες σωληνώσεις. Κυρίως οι πιο μακριοί σωλήνες με τις μεγάλες διαμέτρους, βρίσκονται τοποθετημένοι μεταξύ των πόλεων, των χωρών ακόμη και των ηπείρων. Αυτά τα δίκτυα μεταφορών περιλαμβάνουν διάφορους σταθμούς συμπιεστών στις γραμμές ή τους σταθμούς αντλιών. Ορισμένα σημεία αποτελούνται από διάφορες συνδεδεμένες σωληνώσεις με μεγάλες και μικρές διαμέτρους, που χρησιμοποιούνται για να πάρουν ανθρώπους και προϊόντα στον τελικό προορισμό. Οι σωληνώσεις στα τερματικά σημεία, συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν την ομάδα.

PipeFrame

Η εικόνα της πόλης του Βόλου το 2508 είναι εντελώς διαφορετική. Η πόλη μας έχει αλλάξει ριζικά. Η στάθμη του νερού έχει ανέβει και η διαβίωση της γενιάς μας καθώς και των μελλοντικών γενεών σε μία τέτοια πόλη αλλάζει και θα αλλάζει με την πάροδο των χρόνων.

Το Ιπποδάμειο σύστημα έχει αλλοιωθεί και ένα σύμπλεγμα σωλήνων και αγωγών έχει αρχίσει να εξαπλώνεται σε όλη τη πόλη, από το ένα κτήριο στο άλλο. Η μετακίνηση των κατοίκων από το ένα κτήριο στο άλλο και οι μεταφορές των διαφόρων βασικών αγαθών και πρώτης ανάγκης γίνεται πλέον μέσα από τους αγωγούς.

Τα σύνορα της πόλης παρέμειναν σχεδόν ίδια. Δεν υπήρξε καμία ριζική μετατροπή στα είδη υπάρχοντα κτήρια, κι αυτό γιατί η πόλη έχει αρχίσει να αναπτύσσεται κατακόρυφα. Στις παλιές κατασκευές άρχισαν να χτίζονται και να τοποθετούνται νέες. Υπάρχουν νέα επίπεδα τα οποία ενώνονται και αυτά μεταξύ τους με τους αγωγούς (σωλήνες, διαδρόμους).

Επειδή η στάθμη έχει ανέβει αισθητά, τα κτήρια που κατασκευάζονται και τα ήδη υπάρχοντα δέχονται μετατροπές, με συγκεκριμένες προδιαγραφές και αυτό γιατί οι συνθήκες κάτω από τη θάλασσα θυμίζουν πάρα πολύ τις συνθήκες στο διάστημα, ειδικότερα λόγο της έλλειψης φωτός και οξυγόνου.

PipeFrame

Αποτελούσε κάποτε κοινό μυστικό ότι η ανθρωπογενής δραστηριότητα ευθυνόταν τουλάχιστον κατά 90% για τις κλιματικές αλλαγές δηλαδή το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την αύξηση της θερμοκρασίας.
Τα περισσότερα από τα αέρια του θερμοκηπίου δημιουργήθηκαν με φυσικές διεργασίες. Όμως από τη βιομηχανική επανάσταση του 18ου αιώνα και μετά, εξαιτίας της ανθρωπογενούς δραστηριότητας, οι συγκεντρώσεις των αερίων του θερμοκηπίου είχαν αυξηθεί σημαντικά. Ως αποτέλεσμα έχει την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Αυτό είχε σαν συνέπεια τις κλιματικές αλλαγές: καταιγίδες, ισχυροί τυφώνες, πλημμύρες, ξηρασία, ερημοποίηση, λειψυδρία, λιώσιμο των πάγων, άνοδος της θερμοκρασίας, άνοδος της στάθμης της θάλασσας, καταστροφή ευαίσθητων οικοσυστημάτων, μετακινήσεις πληθυσμών λόγω έλλειψης τροφής και κυρίως πόσιμου νερού, μείωση των αποθεμάτων πόσιμου νερού του πλανήτη, μείωση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα, καταστροφή των κοραλλιογενών υφάλων, κ.α.
Η κατάρρευση μεγάλων κομματιών πάγου που περιέβαλλαν κάποτε την Ανταρκτική χερσόνησο είναι ήδη παρελθόν. Ο όγκος του νερού που βρισκόταν παγιδευμένος στα παγόβουνα ήταν αρκετός έτσι ώστε να ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας. Το λιώσιμο των πάγων οφείλετε στα όλο και περισσότερα αέρια, που διαχύνονταν στην ατμόσφαιρα, τα οποία αύξησαν την θερμοκρασία της γης, με αποτέλεσμα να λιώνουν οι πάγοι και να ανέβει η στάθμη της θάλασσας.
Χιλιάδες χιλιόμετρα της ελληνικής ακτογραμμής έχουν πλημμυρίσει μόνιμα. Παραθαλάσσιες πόλεις έγιναν λίμνες. Ολόκληρα νησιά βυθίστηκαν.
Και ενώ όλα αυτά τα περιβαλλοντικά προβλήματα που απειλούσαν κάποτε τον πλανήτη μας θεωρούνταν μακρινά και ακίνδυνα, η επιβίωση σήμερα 500 χρόνια μετά, είναι δύσκολη. Οι εξωτερικές συνθήκες απαγορεύουν την επαφή ανθρώπου με το περιβάλλον.
Η άμεση επαφή των συμπολιτών μας με τον αέρα και το νερό αποφεύγεται εδώ και χρόνια, ένεκα των ασθενειών που είχαν προκληθεί.
Όλες οι δραστηριότητές μας, περιορίζονται πλέον στο εσωτερικό των πάλαι ποτέ οικοδομικών τετραγώνων και η μεταφορά και μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών γίνεται μέσω σωλήνων που έχουν τοποθετηθεί ώστε να συνδεθούν τα κτίρια μεταξύ τους.
Με τον ίδιο τρόπο επιτυγχάνεται και η επικοινωνία μεταξύ των κατοίκων του Βόλου με κατοίκους άλλων πόλεων.

Transparent City

Οι ενέργειες του ανθρώπου επηρεάζουν και αποτυπώνονται στο περιβάλλον και αντιστρόφως, οι περιβαλλοντικές αλλαγές καθορίζουν τις συνθήκες υπό τις οποίες ο άνθρωπος επιβιώνει και δραστηριοποιείται. Όμως, η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους πορεύεται με επιταχυντικούς ρυθμούς τους οποίους το περιβάλλον βρίσκεται ανίκανο να ακολουθήσει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βιώνουμε μία περιβαλλοντική «εκδίκηση» η οποία γίνεται ολοένα και περισσότερο φανερή με το πέρασμα των χρόνων και συνοψίζεται σε 5 κύρια σημεία.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας
Η στάθμη των θαλασσών ανεβαίνει επικίνδυνα σε όλο τον κόσμο καθώς η άνοδος από το 1870 μέχρι και το 2004 έφτασε τα 19, 5 cm με ιδιαίτερα ανοδική τάση τα τελευταία 50 χρόνια. Αν παραμείνουν οι τωρινές συνθήκες μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα, η στάθμη των θαλασσών θα ανέβει μεταξύ 28 και 34 cm. Παράλληλα, επιστήμονες υπολόγισαν ότι το ολικό λιώσιμο των πάγων στους πόλους - που ήταν σταθεροί εδώ και χιλιάδες χρόνια - μπορεί να αυξήσει τη στάθμη της θάλασσας ως και 7 m. Έτσι, θα πλημμυρίσουν μεγάλες εκτάσεις ξηράς, καθώς και ευάλωτες πόλεις που έχουν χτιστεί στο επίπεδο της θάλασσας, όπως ο Βόλος. Μερικές από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές θα εξαφανιστούν, εφόσον οι παραθαλάσσιες πόλεις είναι από τις πλέον ανεπτυγμένες.
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου
Η ζωή στον πλανήτη οφείλεται στο φυσικό φαινόμενο του θερμοκηπίου - τη δυνατότητα της ατμόσφαιρας, δηλαδή, να συγκρατεί τη θερμότητα που είναι αναγκαία για να επιβιώνουν τα είδη. Η διακυβερνητική επιτροπή για τις κλιματικές αλλαγές, μια επιτροπή που απαρτίζεται από χιλιάδες ανεξάρτητους επιστήμονες, υποστηρίζει ότι η αυξανόμενη ρύπανση της ατμόσφαιρας επιδεινώνει τεχνητά το φαινόμενο του θερμοκηπίου, με αποτέλεσμα αυξανόμενες ποσότητες θερμότητας να εγκλωβίζονται πάνω από τη Γη αντί να διαρρέουν στο διάστημα.
Το διοξείδιο του άνθρακα
Ο μεγαλύτερος συντελεστής του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι το διοξείδιο του άνθρακα, οι συγκεντρώσεις του οποίου στην ατμόσφαιρα αυξήθηκαν από την Βιομηχανική Επανάσταση κατά 30%. Τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαιτέρως, τονίζεται ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έχουν ξεπεράσει την φυσική μεταβλητότητα.
Η άνοδος της θερμοκρασίας
Η διακυβερνητική επιτροπή υπολογίζει ότι αν συνεχισθεί με τον ίδιο ρυθμό η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, θα υπάρξει άνοδος της θερμοκρασίας που μπορεί να φτάσει τους 5,5 Co μέχρι το 2100. Λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα εικόνα, η αύξηση της θερμοκρασίας τα επόμενα 100 χρόνια θα είναι πρωτοφανής και θα οδηγήσει τη γη σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Ακόμη και αν οι συνθήκες στην ατμόσφαιρα γίνονταν πιο ευνοϊκές, η υπερθέρμανση του πλανήτη θα εξακολουθεί να αποτελεί απειλή για δεκαετίες ή και αιώνες.
Η τρύπα του όζοντος
Η τρύπα του όζοντος συνιστά μία από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές απειλές. Αν και η αποκατάσταση της στιβάδας του αρχικά προβλεπόταν για το 2050, φαίνεται ότι τελικά θα καθυστερήσει λόγω της αντίστροφης πορείας που έχει δρομολογηθεί εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Σε διάρκεια μόνο 15 χρόνων, η ανθρώπινη επέμβαση σηματοδότησε την καταστροφή της ατμοσφαιρικής στιβάδας η οποία προστατεύει τον πλανήτη από την υπεριώδη ακτινοβολία. Στις αρχές του 21ου αιώνα, επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι η τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική είχε φτάσει στα 25 εκατ. Km2.
Σήμερα ο πλανήτης έρχεται αντιμέτωπος με περιβαλλοντικά προβλήματα που δεν είχε συναντήσει στο παρελθόν, αναζητώντας μεθόδους επίλυσης τους. Οι συνέπειες των προβλημάτων αυτών θα συνεχίζουν να απειλούν και να αφήνουν τα ίχνη τους κατά τη διάρκεια των χρόνων, των αιώνων και των χιλιετιών. Σε 500 χρόνια, το περιβάλλον και ο άνθρωπος θα έχει μία εντελώς διαφορετική σχέση από τη σημερινή και συνεπώς θα αναζητούνται νέοι τρόποι επιβίωσης.
Μία τέτοιου είδους κατάσταση θα επικρατεί και στην πόλη του Βόλου κατά το έτος 2508. Το προβλεπόμενο ολικό λιώσιμο των πάγων στους πόλους θα έχει προκαλέσει όπως προαναφέρθηκε άνοδος της στάθμης της θάλασσας στα +7 m. Αναγωγικά, στην πόλη του Βόλου, το νερό θα έχει φτάσει μέχρι και την οδό Δημητριάδος, ενώ θα έχει καλύψει τους 2 πρώτους ορόφους των πολυκατοικιών του θαλάσσιου μετώπου.
Λαμβάνοντας υπόψη τα περιβαλλοντικά προβλήματα που θα απειλούν τον πλανήτη μας όλα αυτά τα 500 χρόνια, η επιβίωση στον πλανήτη θα είναι από δύσκολη ως αδύνατη. Τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στη θάλασσα οι τοξικές ουσίες, η τρύπα του όζοντος, οι αυξημένες κατά το μέγιστο θερμοκρασίες και τα υπερβολικά ποσοστά του CO2, θα καθιστούν μη επιτρεπόμενη την επαφή ανθρώπου με το περιβάλλον.
Δεδομένης της κατάστασης, καθένα οικοδομικό τετράγωνο – είτε αυτό είναι σε επαφή με τον αέρα, είτε με το νερό – θα περιβάλλεται από όγκους με τοίχους πάχους 0.50 cm. Το υλικό των όγκων αυτών που αποτελούν εφεύρεση της εποχής, θα είναι διαφανές και ειδικά κατασκευασμένο για προφύλαξη και προστασία των κατοίκων από τους εξωτερικούς ρύπους. Ο διαφανής αυτός όγκος δεν θα εφάπτεται με κανένα κτίριο του οικοδομικού τετραγώνου που θα περιβάλλει. Αντιθέτως θα υπάρχει ένα κενό ύψους 2 m. ανάμεσα στο υψηλότερο κτίριο του οικοδομικού τετραγώνου και στην οροφή του διαφανούς όγκου. Εντός του προστατευτικού περιβλήματος, στη θέση του σπάνια χρησιμοποιούμενου ακάλυπτου χώρου, θα υπάρχει περιβόλι που θα παρέχει τα απαραίτητα αγαθά στου κατοίκους των μονάδων κατοίκησης του οικοδομικού τετραγώνου.
Η επικοινωνία μεταξύ των κατοίκων του Βόλου αλλά και μεταξύ αυτών με κατοίκους άλλων πόλεων, θα επιτυγχάνεται με ειδικά μεταφορικά μέσα που δεν θα επιτρέπουν την άμεση επαφή του μεταφερόμενου με τον αέρα ή το νερό. Τα μεταφορικά αυτά μέσα δεν θα είναι ιδιωτικά αλλά καθένα από αυτά θα ανήκει σε όλους τους κατοίκους των κτιρίων κάθε οικοδομικού τετραγώνου. Το μέσο θα εφάπτεται στον διαφανές περιβαλλόμενο όγκο και η πρόσβαση σε αυτό θα πραγματοποιείται με ανελκυστήρα που θα είναι τοποθετημένος εντός του οικοδομικού τετραγώνου. Οι διαστάσεις του θα είναι 5 x 5 m και θα μεταφέρει, αναπτύσσοντας μεγάλη ταχύτητα, ως και 20 άτομα. Οι άξονες κίνησης του μεταφορικού μέσου εξαπλώνονται τόσο στον αέρα όσο και στο νερό.
Τέλος, στη θέση της σημερινής παραλίας θα εξαπλώνεται ένας υπερυψωμένος διάδρομος – θάλαμος που θα είναι κατασκευασμένος από το ειδικό διαφανές υλικό (το υλικό κατασκευής του προστατευτικού περιβλήματος των οικοδομικών τετραγώνων) και θα λειτουργεί ως παρατηρητήριο.

Δημητρίου Μαρία, Κατσαφάδου Σωτηρία, Στέλλα Χριστίνα

citytubes

Δωμάτιο

Το δωμάτιο στο οποίο ζουν οι κάτοικοι του Βολου στο 2508 είναι ουσιαστικά ένα λογισμικο, το "Βόλος 2508" δια μέσω του οποίου ζουν. Εκεί που σταματάει το videακι της ανάρτησης είναι το πανελ απο το ποίο γίνονται όλες οι λειτουργίες.

HOMO MECHANICUS

Μέσα στο ανθρώπινο σώμα ανακαλύπτει κανείς δομές που αφήνονται μέσα μας κατά τη διάρκεια της εξέλιξης, με τις αρτηρίες, τα νεύρα και άλλες δομές που παίρνουν τις περίεργες πορείες για να φτάσουν από ένα μέρος του σώματος στο άλλο.

Αν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε την εσωτερική δομή του σώματος, και παράλληλα παρατηρήσουμε ένα κτήριο θα βρούμε αρκετές ομοιότητες. Όταν ανοίξουμε τους τοίχους για να εξετάσουμε τα υδραυλικά, τα καλώδια και άλλα μηχανικά, θα δούμε να επικρατεί μια σύγχυση που δεν είχε κανένα προφανές νόημα. Τα καλώδια, τα σύρματα και οι σωλήνες αναλαμβάνουν εκ περιτροπής τους παράξενους βρόχους σε όλο το κτήριο. Εάν θέλουμε να καταλάβουμε τις διακλαδώσεις ενός καλωδίου ή ενός σωλήνα, πρέπει να ανακαλύψουμε την ιστορία τους και πώς έχουν τροποποιηθεί κατά τη διάρκεια των ετών. Το ίδιο πράγμα ισχύει για τις δομές στο ανθρώπινο σώμα.

Η δρομολόγηση των νεύρων και των ρευστών διαβάσεων στο ανθρώπινο σώμα μοιάζει με τη σύγχυση της καλωδίωσης και τους σωλήνες σε ένα σπίτι, μια κληρονομιά από τα ψάρια και τους αμφίβιους προγόνους μας.

Ημέρα 7η

Τρεις μέρες μόνο δουλείες και τίποτε άλλο. Δουλειές, δουλειές, δουλείες και καθόλου χρόνος για εξερεύνηση. Σήμερα όμως θα βγω Είπα στη μάνα μου πως θα πάω στο ποτάμι μόλις τελειώσουν οι δουλειές. Δυο μέρες μαλώναμε στο σπίτι. Τελικά με άφησαν. Κατευθύνθηκα προς το ποτάμι. Λίγο πριν φτάσω άλλαξα πορεία και άρχισα να κατεβαίνω προς τη θάλασσα. Μετά από λίγη ώρα είδα κάτι περίεργες γραμμές βυθισμένες στο χώμα, αλλού να σβήνουν και αλλού να φανερώνονται. Άρχισα να τις ακολουθώ. Σιγά σιγά ξέχασα την θάλασσα και με συνεπήρε το παιχνίδι που είχα πλάσει στο μυαλό μου. Τι είδους κατασκευή είναι αυτή; Που να με οδηγούσε; Ποιος είχε τη δύναμη να καβαλήσει αυτά τα τεράστια αντικείμενα; Ο θείος να 'ξερε; Μπορεί ο σκοπός που φτιάχτηκαν να ήταν κακός, εμένα όμως μου γαλήνευε την ψυχή το ταξίδι πάνω τους. Χωρίς να το καταλάβω έφτασα πολύ κοντά στη θάλασσα. Λίγα μέτρα πιο πέρα ξεκινούσαν τα τεράστια κουτιά. Συνειδητοποίησα ότι είχε περάσει η ώρα. Έπρεπε να γυρίσω. Η έλξη που μου ασκούσαν μοναδική, αλλά έπρεπε να γυρίσω. Πόσα πράγματα έχει αυτός ο κόσμος για να δεις; Και εμείς είμαστε κλεισμένοι για μέρες σε αυτό το "εργοστάσιο". Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα έπειθα το θείο και σύντομα θα επέστρεφα εδώ μαζί του.

Άγγελος, 2508

Layer_City_Volos

Η πόλη του Βόλου χρόνια τώρα ¨υποφέρει¨ από το Ιπποδάμειο σύστημα. Ευθυνόμενος γι’αυτό είναι ο Ιππόδαμος ο Μιλήσιος που εφεύρε το λεγόμενο «διαμαντένιο πλέγμα» μια σειρά από ευρείες και ευθείες οδούς που τέμνονταν σε γωνίες 45 και 135 μοιρών. Η υπερβολική τακτοποίηση των οικοδομικών τετραγώνων λειτουργεί πιθανότατα για κάποιους βοηθητικά, αφού μπορεί κάποιος να κινηθεί ακόμα και με κλειστά μάτια. Από την άλλη όμως χάνεται η μαγεία της εναλλακτικής διαδρομής, το ξετύλιγμα της ιστορίας των μικρών στενών και η διαγώνια και πιο σύντομη κίνηση.

Η επέκταση του συστήματος αυτού που εξαπλώνεται με ρυθμούς επιδημίας και η σπαστική επανάληψη του στοιχείου του τετραγώνου είναι σίγουρα δύο χαρακτηριστικά της πόλης που δεν θα σβήσουν με το πέρασμα 500 χρόνων.

Η δόμηση είναι βασισμένη στο καρτεσιανό σύστημα και όλα τοποθετούνται σε δύο άξονες, στον άξονα χ και στον άξονα ψ. Κάποιος γνωρίζοντας λοιπόν δύο στοιχεία μπορεί να μετακινηθεί οπουδήποτε. Μετά από χρόνια η αλόγιστη οικοδόμηση που θα έχει πραγματοποιηθεί στους άξονες χ και ψ, θα αναγκάσει τη δημιουργία ενός δεύτερου επιπέδου- layer πάνω από το ήδη υπάρχον σύστημα. Άρα και τη δημιουργία ενός νέου άξονα, του άξονα ζ.

Τρισδιάστατο πιθανότατα μεταλλικό και όχι πλέον ¨διαμαντένιο¨ πλέγμα ορθώνεται στην πόλη και δημιουργεί τον ορισμό του ορόφου- επιπέδου μέσα στον αστικό δημόσιο χώρο της πόλης. Η κατακόρυφη κίνηση δεν γίνεται μονάχα μέσα σε ένα κτίριο αλλά και έξω από αυτό. Υπάρχει έτσι η δυνατότητα να ανορθωθεί μια ολόκληρη νέα πόλη σε ύψος μια πόλης από το έδαφος.

Η πόλη πάνω από την πόλη.

Ημέρα 4η

Φτάσαμε! Αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι σε κάτι που μου ανήκει και είναι ολότελα δικό μου. Λες και δεν έχω ζήσει αλλού ούτε στιγμή. Το σπίτι μου. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανέβω στο δέντρο μου, το πιο ψηλό δέντρο στο "εργοστάσιο". Έτσι λένε το χωριό που μένουμε. Από εκεί μπορώ να αγναντεύω με τις ώρες τα τεράστια κουτιά που μέσα τους ζούσαν οι άνθρωποι του χαμένου κόσμου και στο βάθος το ήρεμο γαλάζιο της θάλασσας. Πόσα πολλά είναι; Πόσα εκατομμύρια άνθρωποι μπορούσαν άραγε να ζήσουν εδώ; Και τώρα νεκρά. Χωρίς ζωή. Μισογκρεμισμένα και άδεια. Με την πρώτη ευκαιρία θα πάω, κρυφά από τους γονείς μου. φέτος αισθάνομαι αρκετά μεγάλος για αυτό. Προς το παρόν όμως μπορώ να εξερευνήσω το δικό μας χωριό- όχι μακριά από τα χιλιάδες κουτιά. Και εμείς σε τέτοια ζούμε. Το χωριό μας έχει μερικά από αυτά, άλλα ψηλά και άλλα χαμηλότερα. Στα πιο ψηλά απαγορεύεται να πλησιάσουμε. Πέρυσι όμως σκαρφάλωσα σε ένα δέντρο κοντά τους και κοίταξα μέσα. Το θέαμα μου δημιούργησε ακριβώς το ίδιο μείγμα συναισθημάτων με το νεκροταφείο: ήρεμο αλλά τρομακτικό, οικείο αλλά άοσμο, έλξη και ταυτόχρονη απώθηση. Δεν ξαναπήγα. Αρκέστηκα σε ότι είδα. Δεν είναι τόσο ότι φοβάμαι, όπως στο νεκροταφείο. Είναι πως δεν έχω πλέον την περιέργεια. Ο στόχος μου φέτος είναι να βγω έξω απ' το χωριό και θα το κάνω. Τότε μόνο θα αρχίσω να γνωρίζω τον χαμένο κόσμο: όταν τους νιώσω να κινούνται. να ζουν και να υπάρχουν μέσα στα σπίτια τους. όταν πλέον θα το έχω μάθει αυτό, θα κατανοήσω και την φύση των κουτιών του χωριού μας και γιατί είναι τόσο διαφορετικά. Δεν χρειάζεται να τα ξαναδώ.

Άγγελος, 2508

Ημέρα 3η

Προσπαθώ πολύ ώρα να κοιμηθώ, όμως τρόμαξα πολύ. Αυτός ο εφιάλτης στοιχειώνει τα όνειρά μου από μικρό παιδί, από τότε που πρωτοαντίκρισα αυτό το νεκροταφείο. Και απόψε πάλι κοιμάμαι εδώ, δίπλα τους, όπως κάθε χρόνο την τελευταία νύχτα της μετανάστευσης. Ο θείος μου κοιμάται ακριβώς δίπλα μου αλλά απόψε ούτε αυτό με ηρεμεί. Σ' αυτήν την θέση κοιμόμασταν πριν μερικά χρόνια όταν μου εξιστόρησε για πρώτη φορά τις ιστορίες για τον χαμένο κόσμο. Πάλι είχα ξυπνήσει τότε από την εφιαλτική εικόνα των τεράστιων φτερών χωμένων μέσα στο χώμα. Τότε ήταν που μου είπε πως οι άνθρωποι παλιά μετανάστευαν όχι με τα πόδια αλλά με τεράστια πουλιά που σκίζαν τον αέρα και ότι εδώ ήταν το νεκροταφείο τους. Πως είναι δυνατόν; Νεκρά πουλιά φτιαγμένα από ανθρώπους να πετούν μόνα τους και να μην πέφτουν; Τα φαντάζομαι ζωντανά και ανατριχιάζω από το φόβο. Τα φαντάζομαι να περπατούν δίπλα μου. Ευτυχώς στα όνειρά μου είναι σιωπηλά και θαμμένα στην γη. Αλλά πάλι φοβάμαι. Αν όμως ο θείος και οι φίλοι του λεν αλήθεια, θα ήθελα πολύ να ανέβω σε ένα τέτοιο πουλί. Είναι πολύ περίεργο. Από τη μία τα φοβάμαι όσο τίποτα στον κάμπο και από την άλλη αισθάνομαι την ίδια στιγμή να βρίσκομαι πάνω τους και να βλέπω όλον τον κάμπο από κάτω μου και μέσα σε αυτόν πεταμένα ότι άφησαν οι άνθρωποι που ζούσαν εδώ.

Αύριο το μεσημέρι θα έχουμε φτάσει. Είμαστε πολύ κοντά. Ελπίζω μια μέρα που θα έχω απαντήσει στον εαυτό μου όλες τις ερωτήσεις, τις οποίες εγώ ο ίδιος θέτω, να πάψω να φοβάμαι. Και όταν θα έχω συγκεντρώσει όλη την γνώση του χαμένου κόσμου, το πρώτο πράγμα που θα προσπαθήσω να ξαναχτίσω θα είναι αυτά τα πουλιά. Ως τότε θα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι από τους εφιάλτες μου.

Άγγελος, 2508

Ημέρα 2η

Έχουμε ήδη φτάσει με την οικογένειά μου και την φυλή μου στους πρόποδες του βουνού. Δεν αντέχω την ζωή εκεί! Όλα είναι ίδια. Οι ίδιες οικογένειες, τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιες καλύβες, τα μικρά χωράφια με τις ντοματιές και τα άλλα λαχανικά. Φτάνει πια! Ο κάμπος είναι γεμάτος ανεξερεύνητα μέρη, περιπέτειες και συγκινήσεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει κάθε καλοκαίρι να ανεβαίνουμε σ' αυτό το ανούσιο μέρος. Η οικογένειά μου με μαλώνει για αυτά που πιστεύω. Λεν πως αυτά που λέει ο αρχηγός είναι πάντα σωστά και δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε μόνοι μας χωρίς αυτούς. Ξέρω όμως ότι αυτός απλά φοβάται. Νωρίς το πρωί είχαμε έναν παρόμοιο καβγά, περνώντας έξω από κείνο το τεράστιο χωριό που το περιβάλλει ο ψηλός τοίχος. Δεν μπορούσα να ελέγξω το σώμα μου. Είχε μείνει ακίνητο και χάζευε το μεγαλείο της διαφορετικότητας αυτού που αντίκριζα. Δεν ξέρω πόση ώρα ήμουν εκεί. Ο ίδιος ο αρχηγός με μάλωσε παροτρύνοντας με να συνεχίσω. Από το βλέμμα των γονιών μου κατάλαβα πως για άλλη μια φορά θα με έλεγαν τρελό, φαντασμένο και επιπόλαιο. Εγώ όμως ήθελα να κάτσω εκεί μπρος απ' τον μεγάλο τοίχο. Να σκαρφαλώσω και να μπω μέσα. Να δω αυτό το διαφορετικό χωριό. Γιατί όμως να είναι τόσο διαφορετικό από τα άλλα; Τι σόι όντα το κατοικούσαν; Δεν ήταν άνθρωποι; Πέρυσι, ο αδερφός του παππού μου μου είπε ψιθυριστά πως σ' αυτό το μέρος έφτιαχναν την ουσία που τροφοδοτούσε τα πάντα στον χαμένο κόσμο και πως τα περίεργα δεμένα με τα σκοινιά δέντρα ήταν τα γεφύρια για να την κουβαλούν. Δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω. Αλλά ούτε και να τον πιστέψω. Ύστερα από τόσες ώρες, η εικόνα εκείνη είναι ακόμα στο μυαλό μου και δεν τ' αφήνει να σκεφτεί τίποτα άλλο. Θα περάσουν πάρα πολλές μέρες μέχρι να το ξαναδώ. Θα παραμένει όμως ως τότε ζωντανό στην μνήμη μου.

Άγγελος, 2508